Brrrrrrrusreizen en filmsterren

Hello, how are you?

Deze keer zijn we wat sneller met een verhaal sturen want er zijn de afgelopen week weer genoeg dingen gebeurd om over te vertellen! Momenteel zitten we in de bus van Jiuzhaigou naar Chengdu, een reis van 8 uur.

Zondag kwamen we na een toeterige busreis aan in Xiahe. De buschauffeur reed als een malle en iedere keer als je hier iemand inhaalt wordt er getoeterd. Hij bleef maar toeteren dus kun je nagaan, en dat terwijl er sneeuw op de weg lag en iedere andere weggebruiker extra voorzichtig reed.

Xiahe is een bergdorpje vlakbij de grens met Tibet. Hier heb je het Labrang Monastery, een soort Tibetaans klooster waar 1.200 monniken wonen en leren over het boeddhisme. Binnen het klooster bevinden zich temple halls met enorme gouden buddha's, prayer halls en stupa's (bouwsel waarin relieken van boeddhistische heiligen worden bewaard). Maandag kregen we een rondleiding door het Monastery van een beetje engels sprekende geinige monnik. De tempels waren van buiten redelijk normale gebouwen maar als je binnen komt en je ziet zo'n enorme gouden buddha voor je neus, zou je bijna roepen: it's amazing!!! Om half 12 kwamen we bij een grote prayer hall waar 1.000 monniken bij elkaar kwamen om te bidden. Hier mochten we kijken hoe de monniken binnen kwamen en plaats namen, maar daarna moesten we er helaas uit. Na de rondleiding gingen we nog even de 'outer kora' lopen, een pelgrimsroute. Je hebt ook de 'inner kora', die loopt om de muren heen van het Monastery. De outer-versie gaat de heuvels over achter het monastery en wij waren wel benieuwd naar het uitzicht. De route (die met de richting van de klok moet worden gelopen) begon langs een pad van (ik schat) 800 meter met alleen maar prayer wheels. Een soort draaiende kolommen allemaal achter elkaar en alle pelgrims die hier langs lopen draaien al deze wielen rond. Onderweg werden we verschillende keren aangesproken door degenen die wel wat engels spraken: Hello! How are you? Where are you from? Holland, football, Sneijder! (dat zei een oude monnik, haha) Nice to meet you! Onderweg heeft Bart nog effe meegedaan met wat voetballende monniken. Voetbal is toch wel echt een wereldtaal he. Ook wel grappig om te zien is als een monnik ineens een iphone uit zijn gewaad haalt, haha, wereldvreemd zijn ze zeker niet! Volgens mij zijn ze deze tijd van het jaar geen toeristen gewend. Het was hier ijskoud! Dat hebben we vooral de dag erna ervaren toen we met de bus weer verder gingen. We vertrokken om 6.00 en de bussen zijn maar gammele dingen zonder verwarming, ramen ook aan binnenkant bevroren en dat bij een ochtendtemperatuur van -10!! Eindbestemming zou zijn Jiuzhaigou National Park, we hadden gepland hier zo'n 2 dagen over te doen, maar uiteindelijk bleek dat we perfecte busaansluitingen hadden en kwamen we op de eerste dag al aan in Songpan, dorpje dat 2 uur van het park vandaan ligt. We zijn onderweg dan ook heel goed geholpen door dorpelingen die allemaal geen engels spreken maar in de lonely planet konden we steeds de plaatsnamen waar we naar onderweg waren in chinese tekens aanwijzen. De busrit was prachtig met dorpjes in het midden van nergens en herders die met hun yaks en schapen door de (soms nog besneeuwde) graslanden trekken. Songpan was een leuk plaatsje maar helaas was veel gesloten vanwege het toeristisch laagseizoen. We hadden een hostel gevonden (kamer zonder verwarming, met badkamer waarbij de wc ook de afvoer is voor de douche) en gingen vervolgens op zoek naar wat te eten. Terwijl we door een steegje liepen werden we aangesproken door een man maar we verstonden er niets van. We maakten een eetgebaar maar we begrepen hem niet helemaal en liepen langzaam verder. Even later kwam een engels sprekend vrouwtje naar buiten: hello, what are you looking for? Something to eat? We can make you something, come in! We kregen lekker warme thee, rijst, dumplings (soort deegtasje, vergelijkbaar met ravioli of tortellini) gevuld met yak beef, koolsalade, heerlijk! Bleek dat deze familie eigenaar was van Emma's kitchen, aanbevolen restaurant in Lonely Planet, maar ook zei waren dit seizoen gesloten. Maar bij de familie in de huiskamer was zeker een perfect alternatief!

De dag erna reisden we door naar Jiuzhaigou. We dumpten onze spullen in een hostel 10 minuten lopen vanaf de parkentree, gingen naar het park, kochten tickets voor 2 dagen en hebben hier echt fantastische dingen gezien. Prachtige meren tussen de bergen, kraakhelder water, groen en blauw, geweldige watervallen, stroomversnellingen, daar krijg je tranen van in je ogen, zo mooi!! Enige minpuntje was dat het niet echt klikte tussen ons en het bussysteem in het park waardoor we niet het hele park hebben kunnen zien. Bleken ineens geen bussen meer naar dat deel te rijden wat we nog niet gezien hadden en soms op plekken lang staan wachten maar dat wachten had ons wel wat anders gebracht, hihi, nou komt het hoor, let op...

We stonden dus te wachten op de bus en komt een jongen naar ons toe in heel gebrekkig engels: 'Can you help... Camera... Lens... Euh...' Kwamen ineens nog 8 anderen aan: 'we making movie, can you wait, 4 minutes, director'. Aha, ze hebben onze hulp nodig maar hoe of wat...??? Ach ja, we stonden toch te wachten dus die 4 minuten konden er wel bij. En daar kwam nog een bus met filmcrew, director stapt uit, geeft ons een hand, wijst naar de bus dat we in moeten stappen, daar vertaalt de hoofdrolspeelster voor de director wat de bedoeling is, we moeten in één van hun scene's meedoen als toerist die aan de hoofdrolspelers de weg vragen naar Shanghai! Hahaha! We stappen weer uit bij een waterval, licht, geluid, camera's, een vrouwtje die aan ons haar zit te frunniken zodat het niet in ons gezicht hangt eeeeen.... ACTION! Onze tekst: Bart vraagt in het Chinees de weg naar Shanghai, iets als: Chengwen Shanghai Zimazou? Zij leggen de weg uit, wij danken en lopen weg en na twee stappen draai ik me om, steek mijn duimen op en zeg: China, beautiful!!! Dit stukje moesten we een keer of 5 doen, afstandshot, close-up, en een keer overnieuw omdat ik meer vanuit mijn gevoel moest laten zien hoe mooi ik China wel niet vond, hihihi, dat lukte uiteindelijk wel. We lieten onze mailadressen achter, als het goed is krijgen we nog foto's en laten ze weten als de film klaar is. Dan zullen we jullie laten weten wanneer hij in de bios draait ;-)

Nou, wat een leesvoer weer he! We zullen proberen er ook weer wat foto's bij te zetten. We gaan nu 5 dagen weer naar een stad, Chengdu. Wel weer lekker na een week met vieze wc's, kou en boemelbusjes. Vanaf nu wordt het ook steeds warmer dus de kou hebben we nu wel gehad. In Chengdu was het gisteren 14 graden, heerlijk! Maar ondanks de kou en primitieve omstandigheden van de afgelopen week hadden we er niets van willen missen.

Nou luitjes, dank voor alle berichten, leuk dat jullie zo het gevoel hebben mee te reizen! Groetjes en liefs en zoals ze hier zeggen: good luck!
Bart en Puck.