Bye bye Nepal, hello India!!

Hello sir, ma'am,

Owowow, wat vliegt de tijd! Ik zal jullie even bijpraten over mijn laatste weken in Nepal en het avontuur in India.

Goodbye party
16 juni was mijn laatste dag in het children home en op 23 juni was mijn goodbye party samen met Luuk, de andere vrijwilliger. We hebben deze dag wentelteefjes gebakken en estafettespellen gedaan waarbij werd gestreden om de Puck-Luuk-troffee, of zoals ze het hier uitspreken: Poek-Loek-troffee. Een heus fanatiek spektakel met veel valsspelers, hahaha! 
Vervolgens was er nog een afscheidsceremonie voor ons voorbereid met speeches van staff en kinderen en kregen we nog wat cadeaus en certificaat. Luuk en ik hadden voor het kinderhuis een groot fotoboek gemaakt van onze tijd in het kinderhuis ter herinnering. 
Dit was niet mijn laatste keer in het kinderhuis, dat was pas de dinsdag erna omdat op maandag de kippen in het kippenhuis van ons sponsorgeld zouden komen dus die moest ik nog wel even gaan bewonderen natuurlijk! 
Toen ik die dinsdag de poort voor de laatste keer binnenkwam en van alle kanten enthousiast Poek-geroep hoorde en kids die op me af gestormd kwamen, brak ik natuurlijk.... Wat zal ik deze geweldig lieve maar ook ondeugende kinderen gaan missen... Tranen met tuiten had ik en de kids snapten er niks van, maar de hele middag en avond werd mijn handje wel door iemand vastgehouden. Ik bewonderde de kippen, bleef nog eten en daarna heeft Raju me terug gebracht naar Lakeside. Einde verhaal Shreejana Children Home 2013.... Wat was het fantastisch tijd en wat een mooie herinneringen heb ik voor altijd bij me!

Timilsina family celebration
Op 24 juni werd ik door mijn Nepalese familie meegenomen naar een feest van de Timilsina cast. Dit is eens per vijf jaar. Veel mensen van deze cast komen bij elkaar bij een tempel op een van de heuvels aan het grote meer bij Pokhara. Hier ligt een dorpje vlakbij waar mommie Laxmi en haar familie is geboren. Bij de tempel worden vele geiten geofferd en vervolgens eet je die dan met je familie op. 's Morgens in alle vroegte vertrokken we al per bus en vervolgens een wandeling van een uur de berg op, samen met vele anderen waaronder dus ook veel geiten. We aanschouwden de taferelen bij de tempel en na een tijdje liepen we door naar Laxmi's ouderlijk huis waar ik ook de rset van de familie leerde kennen. Wat een lieve en hartelijke mensen, het voelde ook echt als familie. Ik kreeg zelfs een envelopje met geld net als alle andere 'kinderen' van Laxmi's broers en zussen. We genoten van het uitzicht en van de geit (al heb ik het voorgerecht wat bestond uit de ingewanden maar over mijn schouder het maisveld ingegooid). Het was een gezellige en bijzondere dag!

Afscheid Pokhara
Ook buiten het weeshuis heb ik afscheid genomen van familie en vrienden. Mijn mommie wilde me och erm nog niet meer loslaten. Ook zij had tranen met tuiten. Wat zal ik hun gezellige gezinnetje en goede zorgen missen... Maar ze hadden al aangeboden dat ik een vakantiehuis op hun huis kon laten bouwen zodat ik regelmatig terug kan komen dus misschien een mooi spaarprojectje voor de toekomst ;-) Verder nog afscheidsdinertje gehad met Bhim en met Adil waar ik de laatste weken ook veel mee optrok, heb ik de nederlandse pot rode kool genuttigd die mijn ouders voor mij hadden meegebracht. Vreemde is dat ik na die rode kool 2 dagen aan de dunne was... Ben dat Nederlandse eten nu al niet meer gewend!

Kathmandu
Na Pokhara had ik nog een dag in Kathmandu te besteden voordat ik naar Delhi zou vliegen op 1 juli. Ook Luuk trof ik hier in Kathmandu. We bezochten Garden of Dreams, een van de weinige mooie en net onderhouden tuinen die je vindt in Kathmandu. Verder bezochten we Bhaktapur, een mooi oud stadje bij Kathmandu. En toen kon ik mijn spullen gaan pakken voor de vlucht... Gelukkig kon Luuk ook wat voor me meenemen terug naar Nederland want ik heb natuurlijk weer wat teveel souvenirs ingeslagen ;-)

Delhi
Op 1 juli vloog ik dus naar Delhi. Behalve de vertraging ging alles goed. Prima hotelletje gevonden op main bazar. Op 2 juli kwamen René a.k.a. Stok en Bart al vroeg aan, jeeeej! Lekker weer even Venloos praten! 
Op 3 juli spraken we af met Rahul Bhat, die vorig jaar een van de artiesten was van de Floriadeshow. Hij komt uit een slum hier in Delhi en woont daar met zijn familie, waaronder ook zijn oma van 105 jaar oud. Hij nam ons mee naar een Sikh temple in Delhi en de Indian gate. Daarna nam hij ons mee naar zijn familie want daar zou voor ons gekookt worden. We liepen de slum in en echt... Alsof we op een filmset waren! Overal mensen, steegjes, vocht, geurtjes en vrolijke begroetingen! Terwijl we bij Rahul's familie binnen zaten te wachten tot het eten klaar was werd er percussie gespeeld en moest er natuurlijk gedanst worden. Verschillende nieuwsgierige mensen kwamen even binnen kijken. Veel mensen uit de wijk, community zoals ze dat noemen, zijn artiest. In Rahul's community wonen zo'n 10.000 mensen. 
We kregen nog lekkere dal bhat, zo lekker had ik het in Nepal nooit gehad! Daarna dronken we nog een chaitje en namen we de metro terug. Mooie belevenis!

Agra
Op 4 juli bezochten Bart en ik Agra met de trein. Een reis van 2 uur met alles erop en eraan! In de trein krijg je water, chai en een complete maaltijd en ook is de trein voorzien van een goede airco. En dat voor een enkele ticket van zo'n 8 euro! Daar kan de NS nog wat van leren... Dan hebben we het maar even niet over de vertraging van 1,5 uur op de terugweg.
In Agra ritselden we een tuktuk die ons de hele dag heeft rondgereden. We bezochten de baby-Taj, het Agra fort, uitzichtpunten op de Taj Mahal, wat winkeltjes waar ons weer teveel aan de vingers werd geplakt en natuurlijk de Taj Mahal zelf. Wat een groot en mooi complex is dat zeg! Heel indrukwekkend... Al dat marmerwerk, mooi onderhouden, prachtig. Overigens waren wij in Agra ook een attractie. Ik ben de tel kwijt geraakt van het aantal Indiërs die met ons op de foto wilden.

Amritsar
Op 5 juli reisden we vanuit Delhi met weer een fijne trein naar Amritsar, een plaatsje aan de grens met Pakistan, een reis van 6 uur. Helaas was Bartje een beetje ziekjes, wat grieperig. Ook Stok troffen we weer in Amritsar. Hij was de dag van tevoren al vertrokken naar Amritsar per motorbike. In Amritsar namen we een kijkje in het leven van de Sikh religie. Erg bijzonder en ook apart om weer heel andere religieuze rituelen, gebruiken en gedachtegangen te bewonderen. We bezochten de mooie Golden Temple, liepen wat rond door het oude deel van de stad, en het was heet en druk!! 
Op 7 juli was Bart weer een beetje opgeknapt en bezochten we vanuit Amritsar de Wagah Border. Dit is de grens tussen Pakistan en India en hier wordt dagelijks de amusante Border Closing Ceremony uitgevoerd. Puur entertainment, grote tribunes aan beide zijden van de grens met energiek publiek, iedere kant van de grens viert zijn eigen feestje met harde muziek en dansende, joelende mensen. En dan de ceremonie zelf. De vergelijking door Lonely Planet met een Monthy Python tafereel was zeker niet overdreven, hilarisch! Douaniers die eindeloos lang aaaaaaaaa roepen, hun benen een paar keer door de lucht zwaaien en vervolgens met overdreven grote en snelle passen voorbij marcheren. Doldwaas publiek, deze dag bezochten 60.000 mensen de ceremonie hebben we ons laten vertellen, een recordaantal blijkbaar. Gaaf was het!

McLeod Ganj
Na Amritsar stond McLeod Ganj op het programma. Bart en ik 7 uur met de bus, Stok op zijn motor. McLeod Ganj is bekend omdat Dalai Lama hier woont en met hem veel andere Tibetanen. Een heel toeristische maar zeker ook heel relaxte en easygoing plaats. Je waant je hier zeker niet in India, lekkere temperatuur, heerlijk eten in restaurants die wat meer voldoen aan westerse standaarden, schoon en mooi uitzicht. De bergen en heuvels hier zijn de uitlopers van het Himalaya gebergte. 
Een dag huurden we een extra motor en zijn we naar de Masoor temple getourd, een uit de rotsen geslagen tempel. De rit hier naar toe was echt amazing! Verder bezochten we de Bhagsu Waterfall en natuurlijk de tempel en complex waar de Dalai Lama gevestigd zit. Helaas hebben we hem zelf niet gezien. 

En na McLeod Ganj had ik alweer een bus van 13 uur terug naar Delhi terwijl Bart en Stok verder reizen naar Manali. Het waren twee gezellige weken, de tijd ging echt veel te snel! Mijn eerste indruk van India: fantastisch! Het is net als China met geen ander land te vergelijken. Oké, het is vies, heet, onhygiënisch, druk, stoffig maar de mensen maken heeeeeel veel goed. En het eten is heeeeerlijk! Maar wat een malloten lopen daar rond, je lacht je kapot. Mensen maken makkelijk een praatje met je, zijn heel amicaal, of een vreemde kerel komt ineens naast je lopen en loopt een stuk met je mee, zwamt wat over 50 cent en laat vervolgens een nummer van 50 cent horen, vraagt of hij een foto met je mag, regelt een riksja voor je en is weer weg. 
Het was een mooi voorproefje voor een herhalingsreis naar India die zeker nog eens gaat komen!

En ondertussen zit ik alweer in Bangkok te wachten op de komst van Linda! Ze landt vanavond om 19.00, in Nederland is het dan 14.00. Samen gaan we mijn laatste weken en Linda's vakantie vieren. De laatste portie onvergetelijkheid voor deze reis... Jeetje, wat is de tijd snel gegaan! 

Luitjes, ik ga nog effe genieten. Tot heeeeeel snel!!
Dikke groet,
Puck.