Zon, zee, strand

Beste vrienden, hoe is het daar?
Hier is het heeeeeeerlijk! Momenteel zitten we in een bungalowtje op Otres Beach bij Sihanoukville in Cambodja. Sihanoukville is best toeristisch maar dit strand ligt behoorlijk afgelegen dus we hebben geen last van de toeristendrukte. Op deze plek (Papa Pippo, gerund door Italianen) heb je echt alles wat je nodig hebt voor een paar relaxte dagen: strand, zon, zee, heerlijke loungemeubels en superlekker eten! Weliswaar Italiaans maar hé, mogen wij ook weer effe na 2 maanden Aziatisch eten ;-) 

De afgelopen twee weken stonden in het teken van zon, zee en strand. Het begon in Hoi An. Hier zaten we een aantal dagen 'vast' omdat we ons hier wat kleding wilden laten maken en daar gaan wel een paar dagen overheen. 
De eerste dag hier was niet zo fijn, aangezien we een scootertje hadden gehuurd en onderweg begon het natuurlijk te regenen dus ver gescooterd hebben we niet. Maar de dagen daarna klaarde het op en hebben we lekker kunnen genieten op het strand. Ik was even vergeten hoe heerlijk dit is, 25 graden, zonnetje, zeetje, cocktailtje, Bartje die in de zee met zijn ongebruinde (inmiddels zongebruinde) lichaam de golven probeert te trotseren maar vervolgens aanspoelt en Beppie Craft die je toezingt door de oordopjes van je iphone, dan voel je je toch echt wel 'in d'n hiemel' ;-) Bart waande zich ook in d'n hiemel, totdat ik hem liet meegenieten van deze muziek...

Hoi An is verder een heel schattig plaatsje met leuke winkeltjes en restaurantjes. Ook veel tempels en andere oude interessante gebouwen, maar hier hebben wij eigenlijk niet veel van gezien. We hadden even een cultuursnuifrustpauze. 
Je ziet in Hoi An meer blanken dan Vietnamezen maar dat mag de gemoedelijke sfeer niet drukken en op de een of andere manier komen we toch altijd wel weer ergens locals met leuke verhalen tegen. Zo hebben we een tijdje met een kerel zitten kletsen die werkt als butler in een resort waar je villa's (inclusief zwembad en butler) kan afhuren vanaf $1.700 per nacht. Interessante baan!
We hebben de full-moon-celebration meegemaakt, men viert dan het bestaan van de maan. Met volle maan komen locals naar de rivier die door het centrum loopt en laten een brandend lampionnetje te water, een leuk gezicht! 
We hebben een avond opgetrokken met onze Engelse mate Pete (leren kennen in Chengdu en verder nog getroffen in Yangshou en Sapa) en een groep waar hij mee samen was. We belandden die avond na wat happy hours in de 'Why Not Bar' waar de whiskey cola en wodka redbull gratis was en ook de kater kreeg je er natuurlijk gratis bij. Was weer een memorabele avond, ook al zijn de meeste memories in een zwart gat verdwenen...

Na een weekje Hoi An konden we dan eindelijk door naar de volgende bestemming: Nha Trang. We arriveerden hier na een slaapbusrit van 12 uur om 6 uur 's morgens. De zon komt net op en er is al volop leven op straat! Hele groepen vrouwen die dansen op de boulevard, mensen die al zwemmen in de zee, joggers en hangouderen. 
In Nha Trang hebben we vooral tussen de Russen op het strand gelegen en we hebben hier voor het eerst sinds 6 jaar weer gedoken! We kregen weer effe refreshment van alles wat we moesten weten en eigenlijk ging het prima. En wat was het gaaf zeg! Ook hiervan was ik weer even vergeten hoe tof het is onder water en tussen de visjes te zwemmen...
De volgende dag hadden we weer de nachtbus naar onze laatste stop in Vietnam: Ho Chi Minh, een tocht van 9 uur. Hier aangekomen om 7.00 konden we nog niet onze hostelkamer in, dus dan maar een stadswandeling doen uit de Lonely Planet. En de ochtend is hiervoor het ideale moment van de dag want het wordt hier overdag zo'n 35 graden! We bezochten wat markten, zagen vissen opengesneden worden, werden 100 keer gevraagd: Want shoes? Want nice souvenir? T-shirt for you? En verder liepen we door wat parken, de kathedraal, leuke straatjes en ervaarden we de stadsdrukte. Om half 2 ploften we vermoeid op onze hotelbedden en kwamen 's avonds pas weer buiten om weer met Pete (die toevallig ook weer die middag in Ho Chi Minh was gearriveerd) en een paar andere engelsen een hapje te gaan eten bij een heerlijk barbecue restaurant. 

Helaas moesten we Vietnam gaan verlaten. 2,5 week was eigenlijk te kort om Vietnam echt te leren kennen. We bezochten de highlights van het land wat dus ook de meest toeristische plaatsen zijn.
Vietnam is een topvakantieland. Het is makkelijk te bereizen, lekker eten, interessante geschiedenis, leuke mensen (ook al doen veel mensen aardig om je iets te kunnen verkopen) en goed ontwikkeld voor toeristen. Dit maakte het een stuk minder avontuurlijk dan China maar aan de andere kant is het ook wel lekker relaxed. Maar na 2,5 week waren we wel weer toe aan wat nieuwe spanning en avontuur: Cambodja!

En daar zijn we dus nu. Zondag 3 maart reisden we naar Phnom Phen en hier konden we direct de bus nemen naar de kustplaats Sihanoukville. We hadden gehoord over Papa Pippo dus gingen hier op de bonnefooi naar toe. Helaas, vol... Overburen, vol... Alle tenten waarvan we wisten dat die wel oké waren zaten vol! Uiteindelijk hebben we een kamer gekregen bij een guesthouse die niet direct aan het strand lag maar er tegenover, ook prima. Af en toe wandelde er een kakkerlak voorbij op de kamer of zat er 's ochtends 1 in mijn broek, maar goed, we waren op zoek naar avontuur hè... De dag erna toch maar kijken voor iets anders maar veel guesthouses werken met het principe: als je bij ons een kamer hebt, mag je zo lang blijven als je wil! Het is dus lastig om ergens te reserveren omdat ze nooit zeker weten of de gasten die er nu zitten op het laatste moment ineens besluiten toch nog een dag te blijven. Uiteindelijk was het gelukt om bij Papa Pippo onder voorbehoud te reserveren voor woensdag, dan ging er waarschijnlijk iemand naar huis. Oké, dan nog maar een nacht tussen de kakkerlakken en voor de 2 dagen daarna hadden we een eilandduiktripje geboekt naar Koh Rong en Koh Rong Samloem.
Het was 2,5 uur varen maar dan heb je ook wat! Deze eilanden zijn echt nog ongerept, witte stranden, maar een paar strandtentjes en weinig mensen. De eerste dag maakten we twee prachtige duiken en de rest van die en de volgende dag hebben we lekker op het strand gelegen en genoten van de blauwe zee. De foto's zeggen waarschijnlijk genoeg. 
Eigenlijk hadden we voor de tweede dag ook twee duiken geboekt maar na duikdag 1 zat ik met een gekneusde teen en Bart met een pijnlijk oor waar hij momenteel nog steeds last van heeft. Tijdens de laatste duik hadden wij twee ook als enige de grote haaiachtige vissen (we weten de naam niet) niet gezien die voorbij zwommen, shit! We waren dus wel de hampele mannen van het duikgroepje.
En bij terugkomst konden we inderdaad terecht bij Papa Pippo. Wat een fijne plek is dit. En ja, ook wij hebben ons verblijf hier met een dagje verlengd. Maar het wordt tijd om weer uit die luie strandstoel te komen en weer wat actiefs te gaan doen. Vandaag reizen we weer verder naar Kampot om wat meer het local life op te gaan zoeken en laten we het strand voorlopig achter ons. Tot nu toe zijn de mensen hier ontzettend aardig, vriendelijk en behulpzaam. Ze laten je lekker je eigen gang gaan, ze begroeten je of zwaaien naar je en ook hier kunnen ze heeeerlijk koken! We eten dus echt niet alleen maar Italiaans hier hoor, maar 3 keer de afgelopen week ;-)
Ook merk je dat Cambodja een stuk armer is dan Vietnam. Hier zie je echt sloppen, iets wat we in Vietnam nauwelijks gezien hebben. Mensen in huisjes van bij elkaar geraapte materialen, veelal golfplaten. Verder zijn veel huizen gebouwd op palen zodat er minder ongedierte binnen komt. 

Gisteren bezochten we ook Ream National Park, hier zie je veel vogelsoorten, mangroven, grote rivier, mooie stranden, apen en ook slangen en dolfijnen maar die laatste twee hebben we niet gespot. En we kregen vis te eten die zelfs Bart lekker vond: Baracuda! 
In het National Park werken 40 rangers om het park schoon te houden en te beschermen, wat geen vanzelfsprekendheid is hier als je alle rotzooi overal ziet op straat en in de bermen langs de weg. Het park wordt gesteund door de overheid, maar die zelfde overheid heeft een deal gesloten met een Chinees bedrijf die nu in dat National Park een grote weg en een resort aan het aanleggen is aan één van de beschermde stranden... De rangers begrijpen het niet en wij eigenlijk ook niet... Het hele gebied en de eilanden rondom Sihanoukville staan in ieder geval in de kinderschoenen van een enorme toeristische ontwikkeling. We zijn blij dat we het nu in de vooravond van deze ontwikkelingen hebben mogen meemaken.

Op naar Kampot!

Dank ook voor de leuke berichtjes, altijd weer een feest om te lezen :-)
Heel veel groetjes vanuit het zonnige Cambodja!
Bakt en Buck (zoals ze dat hier uitspreken, nou ja, Buck is maar 1 van de 20 versies die ik tijdens onze reis gehoord heb)

En de foto's volgen later weer!